تیغه چاقو (آناتومی تیغه چاقو)

چرا شکل تیغه اهمیت دارد

یک چاقو شکل دادن به هندسه‌ی خاموش - آن شکم‌های پهن، نقاط بریده شده و کمان‌های منقار عقابی - است که نحوه‌ی برخورد لبه با ماده را تعیین می‌کند؛ نوع عنوان شغلی است که ما به آن هندسه می‌دهیم، زمانی که هدف، سنگ‌زنی و ضخامت ثابت می‌شود. شکل را به عنوان طرح اولیه و نوع را به عنوان ابزار نهایی در نظر بگیرید: یک طرح کلی با نقطه افت می‌تواند به یک چاقوی تیز و چابک خدمت کند یا به یک چاقوی پوست‌کن روستایی تبدیل شود، در حالی که یک پروفیل تانتو از شمشیرهای سامورایی به چاقوهای نجات مدرن بدون تغییر در شکل ظاهری آن تبدیل می‌شود. ابتدا شکل را درک کنید و می‌توانید رفتار برش را پیش‌بینی کنید - نوک چاقو چقدر عمیق فرو می‌رود، شکم چاقو چقدر نرم برش می‌خورد - قبل از اینکه حتی در مورد فولاد، دسته یا قیمت بپرسید. به طور خلاصه، طرح کلی، رزومه چاقو را می‌نویسد؛ نوع چاقو فقط شرح شغل را مهر می‌کند.

مرور آناتومی تیغه چاقو

یک چاقو را در سطح چشم نگه دارید و متوجه خواهید شد ستون فقرات اول. این ستون فقرات تیغه است، یک تخته فولادی که هنگام چرخاندن، ضربه زدن یا کندن، کل ابزار را از لرزش حفظ می‌کند. لبه به سمت پنجره می‌رود و نور از روی سطح صیقلی عبور می‌کند، سپس جایی که فولاد به لبه‌ی برنده نزدیک می‌شود، ناپدید می‌شود. آن خط ناپدید شونده - لبه - ممکن است مانند یک خط‌کش کاملاً مستقیم باشد یا به صورت یک قوس ملایم فرو رود، با این حال فاصله‌اش از ستون فقرات و زاویه‌ای که پایین می‌رود تعیین می‌کند که آیا چاقو از گوجه‌فرنگی‌ها عبور می‌کند یا با یک کشش طناب را پاره می‌کند.

به جلو حرکت کنید و نمایه به داخل باریک می‌شود نوکاین ابزار دقیق تیغه است، بخشی که گره‌ها را می‌بندد، سوراخ می‌کند، پنهان می‌کند یا برش عمیقی را در مقوا آغاز می‌کند. نوک پهن و پایین (به عنوان مثال، نقطه‌ی سقوط) به شما قدرت لازم برای کار میدانی را می‌دهد؛ نوک سوزن (تانتو یا خنجر) مقداری از عضله را فدای دقت جراحی می‌کند. درست پشت نوک، شکم را خواهید دید، قوس زیبایی که باعث می‌شود چاقوی سرآشپز تکان بخورد و چاقوی پوست‌کن سر بخورد. شکم بیشتر مساوی است با لبه‌ی بیشتر در تماس با هدف، به همین دلیل است که چاقوهای فیله شبیه شمشیرهای فولادی به نظر می‌رسند.

نزدیک‌تر به دسته، می‌توان آن را یافت ریکاسو- نوار تیز نشده‌ای که باعث می‌شود انگشتان شما بدون تماس با لبه، خفه شوند. گاهی اوقات به یک چویل، یک شیار هلالی که دقیقاً محل شروع لبه را مشخص می‌کند، تبدیل می‌شود و همچنین با دادن فضای تنفس به سنگ، تیز کردن را آسان می‌کند. در زیر سطح، سنگ‌زنی (تخت، توخالی، محدب یا اسکاندی) سطح مقطع تیغه و به همراه آن، اشتهای تیغه برای برش ظریف در مقابل برش‌های خشن را تعیین می‌کند. لبه‌های گوه‌ای، پر کننده یا لبه‌های کاذب را اضافه کنید، تصویر زیباتر می‌شود - اما این تزئینات هرگز فیزیک اساسی را تغییر نمی‌دهند: تیغه اهرمی از فولاد سخت شده است و هر برش کانتور، زاویه و برجستگی، نحوه رفتار آن اهرم را در دست شما تنظیم می‌کند.